Mama w dobrym stylu

The Scream

Wisi u Nas na ścianie w salonie marny tylko plakat,który niby ma być podobny do obrazu 

Edvarda Muncha"Krzyk".

No cóż,gdy się nie ma obrazu to się lubi plakat:)Plakat wisi,bo to prezent...od Niego...bo On wie,że kocham malarstwo Muncha-

jego kolorystykę i wypracowaną własną, mocną formę,jego sposób wyrażenia bogatej treści wewnętrznych przeżyć...
Szczególnie kocham ten obraz,budzi we mnie zupełnie inne odczucia niż dla większości moich znajomych...i to uwielbiam w sztuce!

Nikodem od zawsze z zaciekawieniem spogladał na ścianę z plakatem krzyczącego pana.

Wiedział,gdzie pokazać paluszkiem jak pytaliśmy,gdzie jest Munch czy Krzyk...

Ów pan posłużył nam równiez do nauki nazywania emocji.

Gdy Nikoś wpada w złość,płacze,histeryzuje mówię do niego:"Tak Nikosiu,to jest złość...jesteś zły,krzyczysz."...Co on robi?pokazuje na ścianę,bo wie jak wygląda krzyk:)
Nawet,gdy się złości,dla mnie jest rozkoszny!

 

Podobieństwo uderzające:)